Gepubliceerd op 07/10/2014
Een huurwoning werd onbewoonbaar verklaard nu het niet zou hebben voldaan aan de elementaire vereisten van gezondheid en veiligheid conform de Woninghuurwet en de Vlaamse Wooncode.
De huurder vorderde de nietigheid van de huurovereenkomst, de terugbetaling van alle huurgelden en schadevergoeding uit hoofde van verhuiskosten, meerverbruik elektriciteit en gas alsook schade aan meubelen.
De vordering bedroeg meer dan € 35.000,00.
Talo Advocaten verdedigde in dit dossier de rechten van de verhuurder.
Gezien de huurder de verhuurder nooit in kennis had gesteld van gebeurlijke gebreken en aldus niet had gehandeld als een goed huisvader, de huurder na de onbewoonbaarverklaring in het pand is blijven wonen en geen bewijs kon voorleggen van de gevorderde schadevergoeding, werd de vordering van de huurder, op twee maanden huur aan halve prijs na, over de ganse lijn ongegrond verklaard.
Meer nog, de huurder werd veroordeeld om een bezettingsvergoeding te betalen à rato van de helft van de huurprijs voor alle maanden dat hij in het huurpand is blijven wonen na de nietigverklaring van de huurovereenkomst. De huurwaarborg werd eveneens vrijgegeven in het voordeel van de verhuurder.
Niettegenstaande dat een verhuurder zijn huurpand in goede staat dient te onderhouden, wordt er van de huurder ook verwacht dat gebeurlijke gebreken ter kennis worden gebracht aan de verhuurder, ook al werd de woning al dan niet terecht onbewoonbaar verklaard. Bij gebreke aan zulke kennisgeving zullen de vrederechters en rechtbanken veel minder geneigd zijn om op de vordering tot teruggave van alle huurgelden wegens nietigheid van de huurovereenkomst in te gaan. Tevens een belangrijk beoordelingselement is gelegen in het gegeven of de huurder na een onbewoonbaarverklaring in het gehuurde blijft wonen of niet.
Meer info?
Indien u hieromtrent meer vragen zou hebben, aarzel dan niet om contact op te nemen met Talo Advocaten.
